επήριστος

ἐπήριστος, -ον (Μ)

αυτός για τον οποίο αξίζει να ξεσπάσει έρις ή άμιλλα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + εριστός (< ερίζω «φιλονεικώ»), το -η- λόγω τής λειτουργίας τού νόμου τής εκτάσεως εν συνθέσει].